ما میتوانیم با جمع آوری اطلاعات درست با هدف های درستتر و ایجاد یک سیستم راپور دهی دقیق یک ارزیابی کلی از وضعیت اقتصادی و صنعتی کشور داشته باشیم که سرمایه گذاران شخصی و دولتی میتوانند بصورت درستتر تصمیم و آگاهانه تر سرمایه گذاری کنند و یک سرمایه گذاری مسئونتری داشته باشند.
فرض کنید شما 10000 افغانی دارید در یکی قریه جات افغانستان میخواهد سرمایه گذاری کنید. اگر شما اطلاعات کافی از مردم آن قریه و وضعیت کنونی قریه نداشته باشد نمیتوانید درست تصمیم بگیرید که این مقدار را به چه بخش سرمایه گذاری کنید. قریه متذکره نیاز شدید به مواد روغنی دارند چون در ده کیلومتری قریه هیچ فروشگاهی موجود نیست که شما بتوانید مواد روغنی خریداری کنید و اگر شما این را ندانید احتمال دارد که شما یک فروشگاه فروش کریدت مبایل بزنید در حالیکه در این قریه بیش از ده فروشگاه در این قسمت هست.
در تجارتهای بزرگ نیز ما میتوانیم اطلاعات دقیق را از طریق دولت جمع آوری کرده و به اختیار تجار و سرمایه گذاران بگذاریم تا در تصمیم گیری های خود مصممتر و راحتتر باشند به این صورت ما از چند نگاه فایده کرده ایم.
فواید جمع آوری اطلاعات برای کمک سرمایه گذاران:
- ایجاد زمینه تصمیم گیری برای سرمایه گذاری بهتر و موثرتر
- مسئونیت بیشتر سرمایه گذاری
- پیش بینی اتفاقات آینده اقتصادی
- کاهش مالیات و امنیت تقلب اجتماعی
- استخدام بجا و بسرفه تر سرمایه گذاران
- برداشت بیشتر از سرمایه گذاری کمتر
فواید جمع آوری اطلاعات برای اقتصاد کشور و دولت:
- سرمایه گذاری های بیشتر از طرف تجار (خارجی, داخلی و دولتی)
- امکان طرح ریزی های بزرگتر و بهتر اقتصادی برای آینده
- شفافیت در مالیات و قیمت ها و تنظیم و کنترول بهتر قیمتها از طرف دولت
فواید جمع آوری اطلاعات برای شهرواندن:
- برطرف شدن نیازهای شهرواندن با کیفیت دلخواه
- ایجاد زمینه کاری بیشتر با کیفیت بهتر
- قیمت ثابتتر و دقیقتر اجناس بازار و اطمینان شهرواندن
- ایجاد امنیت و صحت برای شهروندان
- یک اقتصاد بهتر و آرامش
چگونه میتوانیم این اطلاعات را جمع آوری کنی؟
امروزه تکنالوژی همه کارهای را اسان کرده و نیاز به سرمایه گذاری مالی و زمانی کمتر داریم برای انجام کارهای بزرگ مثل جمع آوری اطلاعات ما میتوانیم از سیستم های پیشرفته پیش ساخته استفاده کنیم.
برای جمع آوری اطلاعات اقتصادی ما باید افغانستان را مطالعه کرده و دریابیم افغانستان چند و چه بعد اقتصادی دارد سپس با طرح سوالات و پیشبینی نیازها شروع به جمع آوری این اطلاعات بکنیم و به هر بخش از سیستم خاص خودش استفاده کنیم.
ما در دنیای تکنالوژی یک بخش بسیار سودمند در جمع آوری و نمایش اطلاعات دارم که بنام سیستم اطلاعات جغرافیایی یا GIS میباشد که در این قسمت مارا کمک بسیار زیاد خواهد کرد.
مثلا در قسمت رزاعت ما میتوانیم با کمک GIS بفهمیم چقدر زمین زراعتی داریم و مردم ما تا کنون چقدر را استفاده کرده اند و در کدام مناطق کشت کدام زرع بهتر است و چگونه کیفیت را بالا ببریم. و بطور مثال: بدانیم تا یک ماه آینده کل افغانستان یا یک منطقه مشخص از افغانستان چقدر گندم را از زمین ها خواهند کشید.
و سپس جمع آوری قیمتهای هر قله جات و جمع آوری مصارف و مخارج زارعین و دیگر بعدهای اقتصادی زراعتی.
ولی جمع آوری این اطلاعات نیاز به یک سیستم بهتر برای جمع آوری اطلاعات غیر جغرافیایی دارد که قبلا با استفاده از ورق های بشکل سنتی صورت میگرد ولی امروزه تکنالوژی میتواند مارا در این قسمت نیست کمک کنید و با استفاده از تلفن های میتوانیم به خیلی راحتی اطلاعات مورد نظر را به شکل بهتر و سریعتر جمع آوری کنیم که برخی از برتری های و سهولتها در لیست زیر گفته شده است.
- سرعت جمع آوری بالا و اطلاعات دقیقتر و بهتر
- جلوگیری از خله و ایجاد اشتباه در اطلاعات
- جمع آوری اطلاعات موقعیت جغرافیای GPS , تصویر و فیلم همزمان با اطلاعات متنی
- ارسال راحتتر و پر سرعتتر اطلاعات به مرکز اطلاعات (کمتر از 20 ثانیه)
- امکان ردیابی و ارزیابی بهتر از چگونگی کیفیت اطلاعات
- ارسال مستقیم اطلاعات جمع آوری شده به دیتابیس اصلی و ایجاد مستقیم و زنده راپور بر اساس نقشه و گراف ها.
پس از جمع آوری اطلاعات ما هزاران تا ملیونها ریکورد اطلاعات خواهیم داشت و خواندن این همه اطلاعات کاریست نا ممکن و وقت کش که باز هم تکنالوژی میتواند بکمک ما بیایید و با استفاده از زبانهای برنامه نویسی ما میتوانید اطلاعات را به شکل گراف و نقشه ببنیم و تجزیه تحلیل و حتی اطلاعات جدید از اطلاعات قبلی ایجاد کنیم (Data Mining).
به امید اینکه دولت ما نیز در این قسمت سرمایه گذاری درست نماید که یکی از انکشافهای بلند مدت هست و تاثیر بسیار زیادی روی اقتصاد کشور دارد.